Begin en einde
Blijf op de hoogte en volg Corrie
29 Mei 2015 | Cuba, Havana
Zondag 17 Mei
Op Schiphol worden de deelnemers die elkaar nog niet kennen aan elkaar voorgesteld.
We waren snel door de douane en met een aantal schoven we bij Starbucks aan een tafeltje voor koffie en leerden we elkaar een beetje beter kennen.
Tijdens de hele vlucht was er nauwelijks turbulentie en om even voor 15.00 uur waren we op plaats van bestemming waar Edith, onze reisleidster ons opving en we met de bus naar het hotel werden gebracht. In de bus kregen de deelnemers de eerste foto opdracht en werden we door de Edith bijgepraat. In het hotel kregen we 45 minuten om ons te verfrissen en toen liepen we met de hele groep door Cuba. Wat een indrukken kregen we toen te verwerken. Eigenlijk is in Havana alles oud en verwaarloosd, de gebouwen , de straten, en de vele oude auto,s waarvan sommige wel erg mooi waren opgeknapt. 50 Jaar terug in de tijd dat was een beetje het gevoel. Het was behoorlijk warm dus zochten we al snel een terrasje op. Daarna liepen we nog langs de boulevard en kregen veel deelnemers een lesje hoe je voorbij rijdende auto’s kon fotograferen. Op de terugweg naar het hotel merkten we dat het avondleven in Havanna duidelijk op gang kwam want ineens was er muziek en midden op de wandel promenade dansten jongeren de Tango. Nadat iedereen zich weer even had opgefrist liepen we naar een restaurantje voor het diner. Iedereen was moe, had het warm en had honger maar het duurde anderhalf uur voor het eten op tafel stond. Terwijl het inmiddels 5.00 uur in de ochtend Hollandse tijd was. Gelukkig konden we de muziek die keihard stond zelf regelen. Het eten was heerlijk maar iedereen was blij toen het op was want toen mochten we eindelijk naar bed.
Maandag 18 Mei
Op het dak van het hotel ontbeten. Het genieten was alweer begonnen. Wanneer je in Cuba met een groep reist is men verplicht een lokale gids in te huren Onze gids Juan Carlos bracht ons allereerst naar het plein voor het hotel en begon met ons te vertellen hoe oud de hotels waren, door wie gebouwd en door wie de standbeelden op het plein geschonken waren. Meteen zag je de aandacht van deelnemers verslappen want ze wilden op pad door de straatjes om foto’s te maken want de historie van Cuba had iedereen intussen allang gelezen Gelukkig wist Edith hem al snel te vertellen wat de verwachtingen waren en vanaf dat moment kon iedereen zijn hart ophalen. We liepen eerst door het niet toeristische gedeelte en we keken onze ogen uit. In de oude straten is weinig verkeer zodat we vaak midden op straat liepen. Ook zie je helemaal nergens reclameborden. In de oude gebouwen konden we regelmatig een blik werpen naar binnen waar kleine winkeltjes of werkplaatsjes van timmerlui een ijzerwinkeltjes of kantoortjes te zien waren. Er was ook een oude apotheek met prachtige originele potten op de planken. Ook slopen we stiekem een schooltje in waar kinderen in de klasjes ons stralend aankeken. Het toeristische deel van de stad is zoals veel oude steden met grote pleinen omring door terrasjes. We dronken koffie op een daarvan en die was heel welkom en heerlijk. Op een ander groot plein was een soort marktje met boeken en tweede hands spullen en hier viel de groep even uiteen om zelf wat rond te dwalen. Wij besloten langs het water te lopen en daar was men juist de weg opnieuw aan het asfalteren. Het was schokkend om te zien dat een breed stuk van de waterkant helemaal vol zat met teer. Na de lunch liepen we nog door het gedeelte van Havanna dat we nog niet hadden gezien maar daarna was het gedaan met de energie. Doordat iedereen regelmatig stilstaat om een foto te maken is het wandelen ook meer slenteren en dat is behoorlijk vermoeiend. Terug dus naar het hotel waar iedereen verlangend uitkeek naar een verfrissende douche, die is overigens koud en soms is er helemaal geen water.. Toen wij ons op de afgesproken tijd weer bij de groep voegde zat iedereen al in de lobby helemaal verdiept in de instellingen van zijn of haar camera want vanavond staat in het teken van de avond/nacht fotografie. Na het diner in hetzelfde restaurantje als gisteren met een vlotte bediening en live muziek gingen we op weg naar de boulevard en was niemand meer aanspreekbaar want de camera moest op het statief en het werd al langzaam donker. Rob, onze fotograaf en Edith hadden handen en voeten te kort om iedereen te helpen om de begeerde foto te maken. De spanning op de gezichten van de deelnemers was prachtig om te zien en de bevrijdende lach als het was gelukt. Ook werden er een aantal experimentjes uitgevoerd met lichtjes en de juiste instelling van de camera. Het geheel werd omlijst door het spel van een saxofonist die in een van de portieken zijn deuntje ten gehore bracht. Toen iedereen tevreden was dronken we nog wat op een terrasje en daarna ging iedereen voldaan terug naar het hotel
Dinsdag 19 Mei
Toen we vanmorgen probeerde het raam in onze kamer open te zetten bleek dat het een deur was die geheel open kon en van waaruit je op een terras stapte. We dachten dat er geen deur was omdat er een plaat triplex tegen de wand was gespijkerd. Het was leuk om op de straat te kijken en al het verkeer langs te zien komen. met de schitterende oude auto‘s, de bijbehorende uitlaatgassen namen we maar even voor lief. We verlieten Havanna. met de bus die we de rest van de reis tot onze beschikking hebben. We reden langs het vlakke landschap dat gaandeweg wat heuvelachtiger werd. Langs de weg zien we paarden grazen die met een lang. touw vast zijn gezet, veel koeien en soms geiten. Landbouw zagen we weinig. De flamboyant bomen staan volop in bloei en in de middenberm groeit de hibiscus en de bougainville. We zien nergens kilometer paaltjes en verkeersborden zien we maar sporadisch. De geplande koffiestop was enigszins problematisch en eindigde in koffie en sinaasappelsap met gefrituurde worstjes en kroketjes. Aldaar bezochten we een grot die in de historie van 1961 tijdens de Cuba crisis een grote rol heeft gespeeld en nu als nationaal monument bezichtigd kan worden.. Rond 17.00 uur arriveerden we in Vinales er namen onze intrek in een hotel met voor iedereen een kamer met een balkonnetje en een prachtig uitzicht. Nadat iedereen zich had opgefrist, sommigen hebben zelfs nog even gezwommen verlieten we het hotel om ergens wat te gaan eten en daarna….dancing the night away.
-
29 Mei 2015 - 18:36
Tineke:
Dag Corrie en Bob. Wat zal het inderdaad rustig voor je geweest zijn Corrie om geen reisverslag te maken. Wij dachten al dat het moeilijk ging worden. Als ik het zo lees hebben allen veel geleerd van de cursus. Het foto boek zal daar het bewijs van zijn. Jullie zullen wel veel gezien hebben. De verhalen komen als we jullie weer zien. Een goede reis terug.
Groeten Tineke.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley