Toulouse
Door: corrieschuld
Blijf op de hoogte en volg Corrie
12 December 2010 | Frankrijk, Toulouse
Deel 7
Donderdag 1 juli hervatten we onze vakantie. We rijden heel vroeg weg en hebben tot aan Antwerpen geen enkele file. Voor de Kennedytunnel stond een lange file en daarom namen we de Liefenshoektunnel en dat ging prima tot Bob de verkeerde afslag nam waardoor we toch bij de Kennedytunnel uit kwamen maar dan van de andere kant waardoor we tunnel ook weer terug moesten maar gelukkig was de file toen opgelost. Verder verliep de reis voorspoedig. Het was warm, Bob deed een dutje op een picknick plek maar eigenlijk was het te warm want er was nergens schaduw. In. Chateaxroux overnacht zonder eerst van te voren te reserveren. Lekker gegeten in het tegenover gelegen restaurant.
Vrijdag 2 Juli Ramonville (Toulouse)
Alweer vroeg op pad want Bob wilde op tijd terug zijn voor de WK. Eerst nog even boodschappen gedaan en toen waren we ruim op tijd weer terug op de Rasasayang. Ze lag te bakken in de zon maar op het achterdek was het goed uit houden. We hebben intussen buren gekregen die vriendelijk tegen ons knikken, maar blijkbaar geen behoefte hebben aan een gesprek al gaat dat dan ook moeilijk.
Zaterdag 3 Juli
Naar de stad om een office du toerisme op te zoeken want we willen graag naar de Air-bus fabrieken waar men rondleidingen verzorgen voor publiek. Het blijkt dat je van tevoren moet reserveren en dat kan alleen per mail of telefoon. Via de telefoon was er geen doorkomen aan dus toen maar via de mail. De havenmeester was zo goed om ons de code te geven van het havenkantoor zodat we verbinding konden maken. Toen was de afspraak snel gemaakt.
Zondag 4 Juli.
Naar Buzet, een dorp tussen Bordeaux en Toulouse. We hebben nl. nog geen ligplaats voor de komende winter. Vorig jaar gaf men ons daar goede hoop dat daar wel een plekje voor ons was. Maar helaas was het weer ijdele hoop. Aan de Franse manier van afspraken maken en beloftes doen zijn we nog steeds niet gewend. Bij een restaurant vlakbij de jachthaven waren ook enige ligplaatsen zodat we daar ook maar eens poolshoogte gingen nemen. Geluk, er waren nog twee plaatsen vrij. Meteen maar gereserveerd en een maand vooraf betaald zodat we zeker zijn van een plekje. Een hele zorg minder en het is nog een leuke ligplaats ook. Een beetje kneuterig en weinig voorzieningen maar die hebben we tenslotte ook niet nodig
Maandag 5 juli
Het was een beetje bewolkt vandaag en koel zodat we besloten de raamrubbers in de voorkajuit te vervangen. Weer een hele klus waar we de hele dag mee bezig zijn geweest en nog niet klaar zijn trouwens. Er moest ook houtwerk worden vervangen en gelakt en dat moest natuurlijk drogen Intussen was het zonnetje tevoorschijn gekomen en de temperatuur gestegen. En omdat de lak nog niet droog was lieten we de ramen er maar uit voor de nacht en dat was best lekker. De gordijnen hadden we wel opgehangen zodat de buren, die nogal dichtbij lagen, niet naar binnen konden kijken.
Dinsdag 6 Juli
De ramen zitten er weer in en dat was best even lastig omdat het voorste raam enigszins gebogen erin moest waardoor het rubber steeds uit het raam schoot. De rest van de dag gevuld met afwerklatten schuren en lakken en nog meer van dat soort klussen.
Woensdag 7 Juli
Zeer vroeg opstaan want vandaag bezochten we de Air-bus fabrieken. We moesten ons om 8.30 uur melden. en bij de receptie moesten we onze paspoorten laten zien en kregen we een pas die we zichtbaar op onze kleding moesten bevestigen. Eerst werden we in een ruimte gelaten waar video opnames van de eerste vlucht van de A380 uit 2007 werden getoond. Verder toonde deze ruimte allemaal monitoren met alle meet gegevens tijdens de testvlucht. Deze vlucht en testen werden gesimuleerd. Het geheel was interessant.
Toen reden we in een bus naar de fabriek. Voor we echter door de slagbomen reden werden onze pasjes gecontroleerd. In de hal van het grote fabrieksgebouw werd uitgelegd waar de verschillende onderdelen van de Air-bus worden gemaakt en hoe ze worden vervoerd. Het gaat vaak om gigantische afmetingen die in Duitsland of Engeland worden gemaakt. Deze worden per schip en over de weg en dan altijd 's nachts vervoerd. Andere delen kunnen in een daarvoor speciaal ontworpen vliegtuig worden vervoerd de Boluga genaamd .Een vliegtuig met een enorme kop zodat de kop van een ander vliegtuig erin kan
Met een lift gingen we toen naar boven waar we een machtig uitzicht hadden op de fabriekshal waar drie vliegtuigen, Air-bussen A 380 (grootste op dit moment) werden geassembleerd. Zo van bovenaf lijken de Air-bussen nog niet eens zo erg groot maar er kunnen 850 mensen in als het alleen economie klas zou zijn. In de praktijk worden ze geleverd met een capaciteit van 450 tot 505 personen. Men was bezig de bedrading en de hydroliek aan te leggen dus erg veel zagen we niet gebeuren. Er werd een video getoond over het vervoer van de gigantische delen die op grote trailers waren vastgebonden. Onze tour ging verder naar een soort balkon vanwaar we de Air-bussen op het platform konden zien staan en toen zag je pas goed hoe groot ze zijn. We kregen uitleg over alle gebouwen waar we zicht op hadden. Hoe groot ze zijn en waarvoor ze worden gebruikt enz. Daarna stapten we weer in de bus op weg naar een niet meer in gebruik zijnde Concorde die ook deel uit maakte van de tour. In de bus werd de historie van de Concorde uit de doeken gedaan en verteld waarom deze niet meer wordt gebruikt. Op plaats van bestemming konden we de Concorde van alle kanten bekijken en zijn prachtige vorm bewonderen. De spitse neus en de uitwaaierende vleugels en toch wel indrukwekkend voor de jaren zestig, mach 2 vliegen (2000 km p/u) bij het opstijgen in 28 sec van 0 naar 425 km/uur voor take off. Een Ferrari is er niets bij. Ook de bijzonderheid dat het 10 ton brandstof moest overpompen van voor naar achter bij het accelereren van 1000 naar 2000 km/uur en bij het landen weer terug. Ook mochten we binnen een kijkje nemen en de apparatuur bekijken van de technisch medewerker die op alle vluchten van de Concorde moest meevliegen. Terug de bus in en via de snelweg weer naar de plek waar de tour begon. Daar werden we in een ruimte gelaten die was ingericht als het interieur van de Air-bus A380 en op de luxe stoelen gezeten kreeg iedereen de gelegenheid vragen te stellen. Een tour die zeer de moeite waard was!
Intussen was het middag geworden en omdat we toch boodschappen moesten doen zochten we een winkelcentrum waar we eerst lekker hebben gelunched.
Weer op de Rasa gekomen was het heet! We vonden het bijna jammer dat alle ramen van de voorkajuit er weer in zaten.
Donderdag 8 Juli
Het was een warme broeierige dag. Nog wat klusjes gedaan en de wasmachine gebruikt. Bob maakte de beun van de gasfles schoon en verfde die. Ook nog wel een boek gelezen in de schaduw van de bomen maar verder niet veel gedaan. De hele dag dreigde het onweer los te barsten en tegen de avond vielen er wel enige regen maar veel was het niet. Wel jammer want daardoor bleef het broeierig warm.
Vrijdag 9 Juli Les Pinasse
En dan vandaag eindelijk weer varen en dat was alles behalve saai. Rond 10.00 uur vertrokken we na hartelijk afscheid te hebben genomen van onze buren die inmiddels steeds toeschietelijker waren geworden en we zelfs af en toe een klein gesprek met hen voerde. Na een hele week aan de kant te hebben gelegen was heerlijk om weer op het water te zijn. Maar we waren nog maar net weg toen we ontdekte dat we Tom-tom in de auto hadden achtergelaten dus eerst die maar weer even opgehaald.. Nog steeds is het drukkend maar op het water lijkt het minder erg omdat je altijd een windje hebt. In het centrum van Toulouse aangelegd in de hoop een krant te kunnen bemachtigen. Helaas. Al snel kwamen we toen voor een sluis te liggen die niet open ging. Pauze dus. Geen leuke buurt met links en rechts optrekkend en voorbijrazend verkeer en zwervers op de vele bankjes. Het water was erg vies en in de sluis lagen oude vieze matrassen. In de sluis konden we vastmaken aan een glijstang waarbij ik niet goed oplette. Opeens hingen we!!! Bleek dat het water dieper zakte dan de stang lang was. Het “Bert” mes kwam weer goed van pas. Bij de volgende sluis stond het stoplicht op rood. We voeren langzaam door want we zagen nergens enige aanwijzingen waarom het licht op rood zou moeten staan. Verderop zagen we het wel. Er zaten twee boten in d e sluis. We moesten achteruit want het was een heel smal stuk met aan de zijkant een soort waterval die verdween in een smal bassin. Alles ging goed natuurlijk, laat dat maar aan Bob over, maar ik kneep hem wel even.
Sinds we Toulouse hebben verlaten varen we niet meer op kanaal du Midi maar op het lateraal kanaal de Garonne. Tot op heden is het niet erg mooi. Veel fabrieken en weinig groen. Een deel van het kanaal loopt langs de snelweg waardoor er veel lawaai is. Als deze weg eindelijk afbuigt verschijnt de spoorlijn waar er om de 5 minuten een trein langs dendert. We leggen aan aan een klein steigertje nabij sluis 11 Lespinasse. De voorbij razende treinen nemen we voor lief. Tegen de avond is het niet meer zo broeierig en later op de avond gaat het flink plenzen en koelt het lekker af.
Zaterdag 10 Juli Montech
We varen nog een stukje door want deze plaats is niet geschikt om de Rasa onbeheerd achter te laten en het is ook een lastige plek om de tandem van de Rasa te krijgen. Tenslotte mogen we niet te ver varen omdat we middels de Tandem de auto weer moeten ophalen. Verderop zien we op de kaart nog andere mogelijkheden. Toch moeten we verder varen dan we dachten maar het was heerlijk op het water. De natuur werd steeds mooier en het weer zonniger. In Montech een prima plek gevonden om aan te leggen en de rest van de middag doken we allebei in een boek. Morgen wacht ons een lange fietstocht op de tandem maar we hebben de hele dag. Als we maar voor 20.00 uur terug zijn want dan begint de WK finale Spanje-Nederland.
l
Donderdag 1 juli hervatten we onze vakantie. We rijden heel vroeg weg en hebben tot aan Antwerpen geen enkele file. Voor de Kennedytunnel stond een lange file en daarom namen we de Liefenshoektunnel en dat ging prima tot Bob de verkeerde afslag nam waardoor we toch bij de Kennedytunnel uit kwamen maar dan van de andere kant waardoor we tunnel ook weer terug moesten maar gelukkig was de file toen opgelost. Verder verliep de reis voorspoedig. Het was warm, Bob deed een dutje op een picknick plek maar eigenlijk was het te warm want er was nergens schaduw. In. Chateaxroux overnacht zonder eerst van te voren te reserveren. Lekker gegeten in het tegenover gelegen restaurant.
Vrijdag 2 Juli Ramonville (Toulouse)
Alweer vroeg op pad want Bob wilde op tijd terug zijn voor de WK. Eerst nog even boodschappen gedaan en toen waren we ruim op tijd weer terug op de Rasasayang. Ze lag te bakken in de zon maar op het achterdek was het goed uit houden. We hebben intussen buren gekregen die vriendelijk tegen ons knikken, maar blijkbaar geen behoefte hebben aan een gesprek al gaat dat dan ook moeilijk.
Zaterdag 3 Juli
Naar de stad om een office du toerisme op te zoeken want we willen graag naar de Air-bus fabrieken waar men rondleidingen verzorgen voor publiek. Het blijkt dat je van tevoren moet reserveren en dat kan alleen per mail of telefoon. Via de telefoon was er geen doorkomen aan dus toen maar via de mail. De havenmeester was zo goed om ons de code te geven van het havenkantoor zodat we verbinding konden maken. Toen was de afspraak snel gemaakt.
Zondag 4 Juli.
Naar Buzet, een dorp tussen Bordeaux en Toulouse. We hebben nl. nog geen ligplaats voor de komende winter. Vorig jaar gaf men ons daar goede hoop dat daar wel een plekje voor ons was. Maar helaas was het weer ijdele hoop. Aan de Franse manier van afspraken maken en beloftes doen zijn we nog steeds niet gewend. Bij een restaurant vlakbij de jachthaven waren ook enige ligplaatsen zodat we daar ook maar eens poolshoogte gingen nemen. Geluk, er waren nog twee plaatsen vrij. Meteen maar gereserveerd en een maand vooraf betaald zodat we zeker zijn van een plekje. Een hele zorg minder en het is nog een leuke ligplaats ook. Een beetje kneuterig en weinig voorzieningen maar die hebben we tenslotte ook niet nodig
Maandag 5 juli
Het was een beetje bewolkt vandaag en koel zodat we besloten de raamrubbers in de voorkajuit te vervangen. Weer een hele klus waar we de hele dag mee bezig zijn geweest en nog niet klaar zijn trouwens. Er moest ook houtwerk worden vervangen en gelakt en dat moest natuurlijk drogen Intussen was het zonnetje tevoorschijn gekomen en de temperatuur gestegen. En omdat de lak nog niet droog was lieten we de ramen er maar uit voor de nacht en dat was best lekker. De gordijnen hadden we wel opgehangen zodat de buren, die nogal dichtbij lagen, niet naar binnen konden kijken.
Dinsdag 6 Juli
De ramen zitten er weer in en dat was best even lastig omdat het voorste raam enigszins gebogen erin moest waardoor het rubber steeds uit het raam schoot. De rest van de dag gevuld met afwerklatten schuren en lakken en nog meer van dat soort klussen.
Woensdag 7 Juli
Zeer vroeg opstaan want vandaag bezochten we de Air-bus fabrieken. We moesten ons om 8.30 uur melden. en bij de receptie moesten we onze paspoorten laten zien en kregen we een pas die we zichtbaar op onze kleding moesten bevestigen. Eerst werden we in een ruimte gelaten waar video opnames van de eerste vlucht van de A380 uit 2007 werden getoond. Verder toonde deze ruimte allemaal monitoren met alle meet gegevens tijdens de testvlucht. Deze vlucht en testen werden gesimuleerd. Het geheel was interessant.
Toen reden we in een bus naar de fabriek. Voor we echter door de slagbomen reden werden onze pasjes gecontroleerd. In de hal van het grote fabrieksgebouw werd uitgelegd waar de verschillende onderdelen van de Air-bus worden gemaakt en hoe ze worden vervoerd. Het gaat vaak om gigantische afmetingen die in Duitsland of Engeland worden gemaakt. Deze worden per schip en over de weg en dan altijd 's nachts vervoerd. Andere delen kunnen in een daarvoor speciaal ontworpen vliegtuig worden vervoerd de Boluga genaamd .Een vliegtuig met een enorme kop zodat de kop van een ander vliegtuig erin kan
Met een lift gingen we toen naar boven waar we een machtig uitzicht hadden op de fabriekshal waar drie vliegtuigen, Air-bussen A 380 (grootste op dit moment) werden geassembleerd. Zo van bovenaf lijken de Air-bussen nog niet eens zo erg groot maar er kunnen 850 mensen in als het alleen economie klas zou zijn. In de praktijk worden ze geleverd met een capaciteit van 450 tot 505 personen. Men was bezig de bedrading en de hydroliek aan te leggen dus erg veel zagen we niet gebeuren. Er werd een video getoond over het vervoer van de gigantische delen die op grote trailers waren vastgebonden. Onze tour ging verder naar een soort balkon vanwaar we de Air-bussen op het platform konden zien staan en toen zag je pas goed hoe groot ze zijn. We kregen uitleg over alle gebouwen waar we zicht op hadden. Hoe groot ze zijn en waarvoor ze worden gebruikt enz. Daarna stapten we weer in de bus op weg naar een niet meer in gebruik zijnde Concorde die ook deel uit maakte van de tour. In de bus werd de historie van de Concorde uit de doeken gedaan en verteld waarom deze niet meer wordt gebruikt. Op plaats van bestemming konden we de Concorde van alle kanten bekijken en zijn prachtige vorm bewonderen. De spitse neus en de uitwaaierende vleugels en toch wel indrukwekkend voor de jaren zestig, mach 2 vliegen (2000 km p/u) bij het opstijgen in 28 sec van 0 naar 425 km/uur voor take off. Een Ferrari is er niets bij. Ook de bijzonderheid dat het 10 ton brandstof moest overpompen van voor naar achter bij het accelereren van 1000 naar 2000 km/uur en bij het landen weer terug. Ook mochten we binnen een kijkje nemen en de apparatuur bekijken van de technisch medewerker die op alle vluchten van de Concorde moest meevliegen. Terug de bus in en via de snelweg weer naar de plek waar de tour begon. Daar werden we in een ruimte gelaten die was ingericht als het interieur van de Air-bus A380 en op de luxe stoelen gezeten kreeg iedereen de gelegenheid vragen te stellen. Een tour die zeer de moeite waard was!
Intussen was het middag geworden en omdat we toch boodschappen moesten doen zochten we een winkelcentrum waar we eerst lekker hebben gelunched.
Weer op de Rasa gekomen was het heet! We vonden het bijna jammer dat alle ramen van de voorkajuit er weer in zaten.
Donderdag 8 Juli
Het was een warme broeierige dag. Nog wat klusjes gedaan en de wasmachine gebruikt. Bob maakte de beun van de gasfles schoon en verfde die. Ook nog wel een boek gelezen in de schaduw van de bomen maar verder niet veel gedaan. De hele dag dreigde het onweer los te barsten en tegen de avond vielen er wel enige regen maar veel was het niet. Wel jammer want daardoor bleef het broeierig warm.
Vrijdag 9 Juli Les Pinasse
En dan vandaag eindelijk weer varen en dat was alles behalve saai. Rond 10.00 uur vertrokken we na hartelijk afscheid te hebben genomen van onze buren die inmiddels steeds toeschietelijker waren geworden en we zelfs af en toe een klein gesprek met hen voerde. Na een hele week aan de kant te hebben gelegen was heerlijk om weer op het water te zijn. Maar we waren nog maar net weg toen we ontdekte dat we Tom-tom in de auto hadden achtergelaten dus eerst die maar weer even opgehaald.. Nog steeds is het drukkend maar op het water lijkt het minder erg omdat je altijd een windje hebt. In het centrum van Toulouse aangelegd in de hoop een krant te kunnen bemachtigen. Helaas. Al snel kwamen we toen voor een sluis te liggen die niet open ging. Pauze dus. Geen leuke buurt met links en rechts optrekkend en voorbijrazend verkeer en zwervers op de vele bankjes. Het water was erg vies en in de sluis lagen oude vieze matrassen. In de sluis konden we vastmaken aan een glijstang waarbij ik niet goed oplette. Opeens hingen we!!! Bleek dat het water dieper zakte dan de stang lang was. Het “Bert” mes kwam weer goed van pas. Bij de volgende sluis stond het stoplicht op rood. We voeren langzaam door want we zagen nergens enige aanwijzingen waarom het licht op rood zou moeten staan. Verderop zagen we het wel. Er zaten twee boten in d e sluis. We moesten achteruit want het was een heel smal stuk met aan de zijkant een soort waterval die verdween in een smal bassin. Alles ging goed natuurlijk, laat dat maar aan Bob over, maar ik kneep hem wel even.
Sinds we Toulouse hebben verlaten varen we niet meer op kanaal du Midi maar op het lateraal kanaal de Garonne. Tot op heden is het niet erg mooi. Veel fabrieken en weinig groen. Een deel van het kanaal loopt langs de snelweg waardoor er veel lawaai is. Als deze weg eindelijk afbuigt verschijnt de spoorlijn waar er om de 5 minuten een trein langs dendert. We leggen aan aan een klein steigertje nabij sluis 11 Lespinasse. De voorbij razende treinen nemen we voor lief. Tegen de avond is het niet meer zo broeierig en later op de avond gaat het flink plenzen en koelt het lekker af.
Zaterdag 10 Juli Montech
We varen nog een stukje door want deze plaats is niet geschikt om de Rasa onbeheerd achter te laten en het is ook een lastige plek om de tandem van de Rasa te krijgen. Tenslotte mogen we niet te ver varen omdat we middels de Tandem de auto weer moeten ophalen. Verderop zien we op de kaart nog andere mogelijkheden. Toch moeten we verder varen dan we dachten maar het was heerlijk op het water. De natuur werd steeds mooier en het weer zonniger. In Montech een prima plek gevonden om aan te leggen en de rest van de middag doken we allebei in een boek. Morgen wacht ons een lange fietstocht op de tandem maar we hebben de hele dag. Als we maar voor 20.00 uur terug zijn want dan begint de WK finale Spanje-Nederland.
l
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
