de Garonne

Donderdag 9 juni.
Weer een stukje verder gevaren en voor de brug des Sables aangelegd. Op de tandem gestapt en rondgekeken in Marmande want er moet nodig gewassen worden en tot op heden is het niet gelukt om een wasserette te vinden. Het VVV kantoor was moeilijk te vinden maar het lukte en er is waarachtig een wasserette en dat zetten we voor morgen op het programma. Het is raar weer want het ene moment schijnt de zon en is het warm en het volgende moment barst er een bui los, gaat het waaien en koelt het af.

Vrijdag 10 juni
Wasdag dus en daar zijn we een aardig poosje mee bezig geweest. Eerst natuurlijk naar het dorp fietsen en de was-kar met drie weken was achter de fiets gebonden. Dat ging boven verwachting goed. We hebben nl geen auto tot onze beschikking. Die kunnen we wel gaan halen maar de uitdaging om het zonder te doen was even groter. Als het moet kunnen we die nog altijd gaan halen want de stukken die we hebben gevaren zijn nog steeds erg klein. Maar de lichaamsbeweging is welkom.

Zaterdag 11 juni
Verder gevaren en het weer liet het even helemaal afweten. Koud en regen, toch na de middag werd het warm en kwam de zon tevoorschijn. We fietsten naar Fontan en dat bleek een grote stad met onmogelijk smalle steile weggetjes. De kelner waar we koffie dronken vertelde dat er in het dorp veel Engels wordt gesproken omdat er veel wandelaars van de tocht ...de Compostella het dorp aandoen.

Zondag 12 juni
Een toeristische dag die anders uitviel dan we hadden verwacht. We begonnen met koffie op een terrasje en een lange stadswandeling. Toen we bij een punt kwamen waar je prachtig uitzicht had op de Garonne zagen we op de gigantische parkeerplaats dat er een autoshow werd gehouden van sportauto's. We liepen de vele trappen af en Bob kon zich vergapen aan de meest fantastische sportwagens die hij ooit bij elkaar had gezien. Hij vergaapte zich aan de 8 en 12 cilinder motoren en kon er niet genoeg van krijgen. Toen al die trappen weer omhoog waarna we naar het automuseum fietsten dat op het programma stond. Daar aangekomen bleek dat het gebouw waar het automuseum in gevestigd was te koop stond. Erg groot was de teleurstelling niet. Terug op de Rasa begon het te regenen maar de temperatuur bleef aangenaam. Op het achterdek keken we naar alle mensen die in het prachtig aangelegde park langs liepen of fietsten. We liggen in een soort inham waar een aantal boten liggen afgemeerd en waar in een klein gebouwtje ijsjes worden verkocht en drankjes. Alle pick-nick tafels worden bezet door de Fransen die het Pinksterweekend vieren en zich niet storen aan de regen. Gevist wordt er ook en hogerop staan diverse campers en alles bij elkaar is het een gezellige plek.

Maandag 13 juni
Verder gevaren en opeens is de omgeving anders, meer open we zien gezellig aangelegde tuintjes en mooie optrekjes en onze blik kan wat verder het land inkijken. Rond het middaguur bereiken we het verste punt van de Garonne en zijn we genoodzaakt een ligplek te zoeken maar dat is niet moeilijk. Na de lunch besluiten we het dorp Langon aan te doen en we fietsen ongeveer 16 km. heen en terug. De weg voert voor ons gevoel dwars door de rimboe en de vogels heffen een waar concert aan voor ons. In het dorp is alles gesloten. We weten wel dat het tweede pinksterdag is maar we rekende erop dat de Fransen daar niet aan doen en niets is minder waar dus. Allen de Mac is open zodat we daar de mail ophalen en een ijsje aten. Het weer is verrukkelijk en terug op de Rasa zitten we op het achterdek lezen we verder in de dikke pillen. Heerlijk. Tot laat in de avond konden we buiten zitten


Dinsdag 14 juni
We varen dezelfde weg weer terug met een slakkengangetje en elke keer als er een sluis nadert moet ik van de boot af om de knop in te drukken die de sluis in werking zet. Sinds we op de Garonne varen is het ook een beetje lastig om boodschappen te doen. Op de fiets kun je maar een kleine voorraad meenemen en we zijn aangewezen op kleine dorps winkeltjes die vaak slecht gesorteerd zijn en groenten en fruit al weken oud zijn. Gerimpelde paprika's en appels zijn geen uitzondering. Opvallend is dan wel dat men hier overal redelijk goed Engels spreekt het geen je niet verwacht. We verbazen ons nog steeds over de manier waarop de Fransen met hun huizen en gebouwen omgaan maar ook met hun schepen en bootjes. Als een huis of boot niet meer wordt gebruikt laat men het gewoon achter en stort het wel een keer in. Soms ook denk je dat een huis of gebouw een bouwval is en dan zie je ineens een gordijntje bewegen en wordt het gewoon bewoond. Vandaag legden we aan in een kleine haven met veel longboats en ook hier weer hoor je eigenlijk alleen maar Engels spreken.